Łąkotka leczenie operacyjne uszkodzeń: szycie, wycięcie, przeszczep

W naszej klinice jesteśmy gotowi kompleksowo zadbać o pacjentów z urazami łąkotki. Po więcej informacji zapraszamy do kontaktu z naszą placówką.

Szycie łąkotki polega na zszyciu rozerwanych części łąkotki za pomocą specjalnych szwów i implantów. Zabieg ten ma na celu zachowanie jak największej części łąkotki i jej funkcji w stawie kolanowym. W zależność od wybranej techniki jest to procedura całkowicie artroskopowa lub wymagająca dodatkowych niewielkich nacięć na powierzchniach bocznej lub przyśrodkowej kolana celem prawidłowego zawiązania szwów łąkotkowych.

Techniki:

• All-inside – technika ta pozwala na całkowicie artroskopowe założenie szwów łąkotkowych dzięki odpowiednim mechanicznym zszywką.
• Inside-out – szwy przeprowadza się z wnętrza kolana na zewnątrz przy użyciu długich, elastycznych igieł zakończonych nicią.
• Outside-in – szwy przeprowadza się od zewnątrz do wnętrza przy użyciu igieł iniekcyjnych lub igieł punkcyjnych, poprzez które przeprowadza się nić.

Dobór technik zależny jest od rodzaju uszkodzenia i decyzja co do techniki zapada zwykle dopiero w trakcie operacji po dokładnej ocenie artroskopowej.

Uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej najczęściej może być spowodowane podczas niekontrolowanego skrętu zewnętrznego podudzia przy zgiętym stawie kolanowym. Takie kontuzje przytrafiają się często w czasie zajęć sportowych takich jak: narty, piłka nożna czy siatkówka, w trakcie wykonywania pracy np.: uraz bocznej powierzchni stawu kolanowego, a nawet podczas prostych zajęć domowych np.: wstawanie z pozycji kucającej. Kolejną z przyczyn może być niestabilność kolana z powodu uszkodzenia więzadeł krzyżowych. Częściej uszkodzeniu ulegają łąkotki przyśrodkowe niż boczne. Charakterystyczny objaw uszkodzenia łąkotki pacjenci opisują jako słyszalny lub wyczuwalny „trzask” w kolanie, któremu często towarzyszy nagłe zablokowanie ruchu w stawie. Kolano wówczas pozostaje w zgięciu, a próba jego wyprostu wywołuje silny ból. Najczęstszymi objawami uszkodzeń łąkotki są przewlekłe lub stałe bóle, które często występują w okolicy dołu podkolanowego, stałe lub okresowe zablokowanie stawu, obrzęki, nawracające wysięki, przeskakiwanie, „uciekanie” kolana. Należy uważać, gdyż oderwana całkowicie lub częściowo łąkotka, która przemieszcza się w stawie kolanowym wgniata się w gładką powierzchnię chrząstki stawowej i niszczy ją nieodwracalnie. Do najważniejszych czynników ryzyka uszkodzenia łąkotek należą:

• nadmierna nadwaga,
• koślawość bądź szpotawość kolan,
• częste kucanie bądź klęczenie, w szczególności u osób starszych,
• zawodowe trenowanie sportów takich jak piłka nożna czy tenis,
• częste dźwiganie ciężarów.

Główną zaletą szycia łąkotki jest pozostawienie swojej naturalnej łąkotki, która jest idealnie dopasowana do naszego stawu kolanowego. Jest to o tyle ważne, że po udanej operacji oraz rekonwalescencji możemy wrócić do 100% sprawności sprzed urazu. Kolejną z zalet jest na pewno niska inwazyjność takiego zabiegu. Metoda artroskopowa potrafi bardzo precyzyjnie operować nawet trudne urazy. Dla wielu pacjentów minusem takiego zabiegu jest długi okres rehabilitacji. Po zabiegu szycia łąkotki musi ona się prawidłowo zrosnąć. Wymaga to długiego odpoczynku oraz rehabilitacji. Przez pierwsze tygodnie po operacji zaleca się ograniczenie obciążania chorego kolana. Koniecznie w wielu przypadkach może być korzystanie z kul ortopedycznych. Następnie potrzebna jest rehabilitacja, która może potrwać nawet kilka miesięcy. Nagrodą za to poświęcenie jest z pewnością efekt końcowy. Owocem długiej rehabilitacji jest bowiem powrót do pełni sprawności z naszą naturalną łąkotką

Wskazaniami do zdecydowania się na zabieg szycia łąkotki jest niewielkie uszkodzenie pierwotne łąkotki, które daje nadzieję na rekonstrukcję naszej tkanki macierzystej. Ważną sprawą jest również umiejscowienie zniszczenia, gdyż w zależności od rejonu łąkotki, który doznał urazu, można się decydować na jej szycie. W szczególności do szycia kwalifikują się te miejsca, które są dobrze ukrwione, co daje szanse na szybkie gojenie się. Głównymi przeciwwskazaniami do zabiegu szycia łąkotki są:

• zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe i wytwórcze stawu,
• zaawansowane zniszczenie łąkotki podczas urazu pierwotnego,
• kwalifikacja do zabiegu endoprotezoplastyki kolana,
• zaburzenia osi kolana – koślawość / szpotawość bez możliwości korekcji,
• niestabilność więzadłowa kolana bez możliwości jej operacyjnego leczenia,
• nadmierna nadwaga (w szczególności osoby z otyłością drugiego stopnia i więcej).

Zabieg szycia łąkotki niesie ze sobą kilka konsekwencji. Jedną z nich jest konieczność długiego odpoczynku po samym zabiegu oraz długi proces rehabilitacji. Po samym zabiegu, zszyta łąkotka jest na tyle delikatna, że potrzebuje kilku tygodni na poprawne zagojenie się. W tym okresie odradza się większego wysiłku oraz nadwyrężania chorego kolana. W tym okresie konieczne mogą okazać się kule ortopedyczne. Rehabilitacja i proces powracania do pełnej sprawności powinien odbywać się pod okiem doświadczonego fizjoterapeuty, który w odpowiednim tempie będzie wprowadzał nas na kolejne poziomy sprawności. Każdy pacjent ma własną zdolność do regeneracji, jednak można założyć, że rehabilitacja po szyciu łąkotki powinna trwać około 3-4 miesiące. Do momentu pełnego zrośnięcia się łąkotki nie powinno się przyspieszać procesu rehabilitacji, gdyż może to doprowadzić do ponownego urazu.